Walaupun sesetengah perniagaan bangga menjadi bebas hutang, kebanyakan syarikat terpaksa meminjam pada satu ketika atau lebih untuk membeli peralatan, membina pejabat baru atau memotong cek gaji. Bagi pelabur, cabaran ini menentukan sama ada tahap hutang organisasi adalah mampan.
Adakah hutang, dalam dan daripada dirinya, berbahaya? Baiklah, ya dan tidak. Dalam sesetengah kes, peminjaman sebenarnya boleh menjadi tanda positif. Pertimbangkan sebuah syarikat yang ingin membina sebuah loji baru kerana peningkatan permintaan terhadap produknya. Ia mungkin perlu mengambil pinjaman atau menjual bon untuk membayar kos pembinaan dan peralatan, tetapi ia menjangkakan jualan pada masa depan lebih daripada menampung kos pinjaman yang berkaitan. Dan kerana perbelanjaan faedah adalah deduktif cukai, hutang boleh menjadi cara yang lebih murah untuk meningkatkan aset daripada ekuiti.
Masalahnya ialah apabila penggunaan hutang, yang juga dikenali sebagai memanfaatkan, menjadi berlebihan. Dengan pembayaran faedah yang mengambil sebahagian besar daripada jualan atas talian, syarikat akan mempunyai sedikit wang tunai untuk membiayai pemasaran, penyelidikan dan pembangunan serta pelaburan penting lain.
Beban hutang yang besar boleh membuat perniagaan menjadi terdedah semasa kemelesetan ekonomi. Sekiranya perbadanan itu berjuang untuk membuat pembayaran faedah secara tetap, pelabur mungkin akan kehilangan keyakinan dan menawar harga saham. Dalam kes yang lebih ekstrem, muflis menjadi kemungkinan yang sangat nyata.
Atas sebab-sebab ini, pelabur berpengalaman melihat dengan baik liabiliti sebelum membeli stok atau bon korporat. Sebagai cara untuk cepat mengurus perniagaan dalam hal ini, peniaga telah membangunkan beberapa nisbah yang membantu peminjam peminjam yang sihat daripada mereka yang berenang dalam hutang.
Rasio Hutang dan Hutang-ke-Ekuiti
Dua perhitungan yang paling popular, nisbah hutang dan nisbah hutang kepada ekuiti, bergantung kepada maklumat yang sedia ada di lembaran imbangan syarikat. Untuk menentukan nisbah hutang, hanya membahagikan jumlah liabiliti firma dengan jumlah asetnya:
Nisbah hutang = Jumlah Liabiliti / Jumlah Aset

Angka 0. 5 atau kurang ideal. Dalam erti kata lain, tidak lebih separuh daripada aset syarikat harus dibiayai oleh hutang. Pada hakikatnya, ramai pelabur menafikan nisbah yang lebih tinggi. Industri berintensifkan modal seperti pembuatan berat lebih bergantung kepada hutang berbanding firma berasaskan perkhidmatan, contohnya, dan nisbah hutang melebihi 0. 7 adalah perkara biasa.
Seperti namanya, nisbah hutang kepada ekuiti sebaliknya membandingkan hutang syarikat kepada ekuiti pemegang sahamnya. Ia dikira seperti berikut:
Nisbah hutang kepada ekuiti = Jumlah Liabiliti / Ekuiti Pemegang Saham

Jika anda menganggap persamaan perakaunan asas (Aset - Liabiliti = Ekuiti), anda mungkin menyedari bahawa kedua persamaan ini benar-benar melihat perkara yang sama.Dalam erti kata lain, nisbah hutang 0. 5 akan bermakna nisbah hutang kepada ekuiti 1. Dalam kedua-dua kes, nombor yang lebih rendah menunjukkan syarikat yang kurang bergantung kepada pinjaman untuk operasinya.
Walaupun kedua-dua nisbah ini boleh menjadi alat yang berguna, mereka bukan tanpa kekurangan. Sebagai contoh, kedua-dua pengiraan termasuk liabiliti jangka pendek dalam pengangka. Kebanyakan pelabur, bagaimanapun, lebih berminat dalam hutang jangka panjang. Atas sebab ini, sesetengah peniaga akan menggantikan "jumlah liabiliti" dengan "liabiliti jangka panjang" semasa mengejar angka.
Selain itu, beberapa liabiliti mungkin tidak muncul pada lembaran imbangan, dan oleh itu tidak masuk ke dalam nisbah. Sewa operasi, yang biasanya digunakan oleh peruncit, adalah satu contoh. Prinsip Perakaunan Umum yang Diterima, atau GAAP, tidak menghendaki syarikat melaporkannya pada lembaran imbangan, tetapi ia muncul dalam nota kaki. Pelabur yang mahukan pandangan yang lebih tepat terhadap hutang akan mahu menyikat melalui penyata kewangan untuk maklumat berharga ini.
Nisbah Liputan Faedah
Mungkin batasan terbesar hutang dan nisbah hutang kepada ekuiti adalah mereka melihat jumlah pinjaman, bukan keupayaan syarikat untuk benar-benar memberi hutang. Sesetengah organisasi mungkin membawa apa yang kelihatan seperti hutang yang besar, tetapi mereka menjana wang yang cukup untuk memudahkan pembayaran faedah.
Selain itu, tidak semua syarikat meminjam pada kadar yang sama. Syarikat yang tidak memungkiri kewajipannya boleh meminjam pada kadar faedah 3 peratus, sementara pesaingnya membayar kadar 6 peratus.
Untuk mengambil kira faktor-faktor ini, pelabur sering menggunakan nisbah perlindungan faedah. Daripada melihat jumlah hutang, faktor pengiraan dalam kos sebenar pembayaran faedah berkaitan dengan pendapatan operasi (dianggap sebagai salah satu petunjuk terbaik potensi keuntungan jangka panjang). Ia ditentukan dengan formula mudah ini:
Nisbah Liputan Faedah = Pendapatan Operasi / Perbelanjaan Faedah

Dalam kes ini, bilangan yang lebih tinggi dilihat sebagai baik. Secara umum, nisbah 3 dan ke atas mewakili keupayaan yang kuat untuk membayar hutang, walaupun di sini juga ambang berbeza dari satu industri ke industri lain.
Menganalisis Pelaburan Menggunakan Rasio Hutang
Untuk memahami mengapa pelabur sering menggunakan pelbagai cara untuk menganalisis hutang, mari kita lihat sebuah syarikat hipotetis, Tapestries Tracy. Syarikat ini mempunyai aset $ 1 juta, liabiliti $ 700,000 dan ekuiti pemegang saham berjumlah $ 300, 000. Keuntungan hutang ke ekuiti nisbah 2. 3 mungkin menakutkan beberapa bakal pelabur.

Jumlah Liabiliti ($ 700, 000) / Ekuiti Pemegang Saham ($ 300, 000) = 2. 3

Melihat liputan kepentingan perniagaan, namun memberikan kesan yang jelas. Dengan pendapatan operasi tahunan sebanyak $ 300,000 dan bayaran faedah tahunan sebanyak $ 80, 000, firma itu mampu membayar pemiutang tepat pada masanya dan mempunyai wang tunai yang ditinggalkan untuk perbelanjaan lain.

Pendapatan Operasi ($ 300, 000) / Perbelanjaan Faedah ($ 80, 000) = 3. 75

Oleh kerana bergantung kepada hutang bervariasi oleh industri, penganalisis biasanya membandingkan nisbah hutang kepada pesaing langsung.Membandingkan struktur modal syarikat peralatan perlombongan kepada pemaju perisian, contohnya, boleh menyebabkan pandangan kewangan yang menyimpang dari kesihatan mereka.
Rasio juga boleh digunakan untuk mengesan trend dalam syarikat tertentu. Jika, sebagai contoh, perbelanjaan faedah secara konsisten berkembang pada kadar yang lebih cepat daripada pendapatan operasi, ia boleh menjadi tanda masalah di hadapan.
Bottom Line
Walaupun membawa hutang yang agak sederhana adalah biasa, perniagaan yang sangat leveraged menghadapi risiko yang serius. Pembayaran hutang yang besar merosot pada hasil dan, dalam kes yang teruk, meletakkan syarikat dalam bahaya lalai.
Para pelabur aktif menggunakan beberapa nisbah leverage yang berbeza untuk mendapatkan gambaran yang luas mengenai bagaimana amalan peminjaman firma mapan. Secara berasingan, setiap perhitungan asas ini memberikan gambaran yang agak terhad tentang kekuatan kewangan syarikat. Tetapi apabila digunakan bersama, gambaran yang lebih lengkap muncul - yang membantu menyingkirkan syarikat-syarikat yang sihat daripada mereka yang berbahaya dalam hutang.