Jika objektif pelaburan utama anda adalah untuk mengekalkan modal anda sambil menjana aliran pendapatan bebas cukai, bon perbandaran patut dipertimbangkan. Bon Municipal (munis) adalah obligasi hutang yang dikeluarkan oleh entiti kerajaan. Apabila anda membeli bon perbandaran, anda meminjamkan wang kepada penerbit sebagai pertukaran untuk menetapkan jumlah pembayaran faedah dalam tempoh yang telah ditetapkan. Pada akhir tempoh tersebut, bon mencapai tarikh matangnya, dan jumlah penuh pelaburan asal anda dikembalikan kepada anda.

- Sekalipun bon perbandaran tersedia dalam format percukaian dan bebas cukai, bon yang dikecualikan cukai cenderung untuk mendapatkan perhatian yang paling kerana pendapatan yang mereka hasilkan adalah untuk kebanyakan pelabur yang dikecualikan daripada persekutuan dan, dalam banyak kes, cukai pendapatan negeri dan tempatan. Pelabur yang tertakluk kepada cukai minimum alternatif (AMT) mesti termasuk pendapatan faedah daripada munis tertentu semasa mengira cukai, dan harus berunding dengan profesional cukai sebelum melabur.

Dua Varieti

Bon Perbandaran datang dalam dua jenis berikut: Bon Obligasi Umum (GO)
bon pendapatan

• Bon obligasi am yang dikeluarkan untuk menaikkan modal segera perbelanjaan sampingan, disokong oleh kuasa penerbit. Bon hasil, yang dikeluarkan untuk membiayai projek infrastruktur, disokong oleh pendapatan yang dihasilkan oleh projek tersebut. Kedua-dua jenis bon adalah pengecualian cukai dan terutamanya menarik kepada pelabur yang menolak risiko kerana kemungkinan besar penerbit akan membayar hutang mereka.

Faktor Risiko

Semasa membeli bon perbandaran dilihat sebagai strategi pelaburan konservatif, ia bukan bebas risiko. Berikut adalah faktor-faktor risiko:

Risiko Kredit
: Jika penerbit tidak dapat menunaikan kewajipan kewangannya, ia mungkin gagal membuat pembayaran faedah berjadual dan / atau tidak dapat membayar balik prinsipal tersebut pada masa matang. Untuk membantu dalam penilaian kelayakan kredit penerbit, agensi penarafan (seperti Moody's Investors Service dan Standard & Poor's), menganalisis keupayaan penerbit bon untuk memenuhi kewajipan hutangnya, dan menerbitkan rating dari 'Aaa' atau 'AAA' untuk yang paling berhutang penerbit kepada 'Ca', 'C', 'D', 'DDD', 'DD' atau 'D' bagi mereka yang ingkar. Bon yang diberi nilai 'BBB', 'Baa' atau lebih baik umumnya dianggap sebagai pelaburan yang sesuai apabila pemeliharaan modal adalah objektif utama. Untuk mengurangkan keprihatinan pelabur, banyak bon perbandaran disokong oleh polisi insurans yang menjamin pembayaran balik sekiranya berlaku kemungkiran.

Risiko Kadar Faedah : Kadar faedah kebanyakan bon perbandaran dibayar pada kadar tetap. Kadar tidak berubah sepanjang hayat ikatan. Sekiranya kadar faedah di pasaran naik, bon anda sendiri akan membayar hasil yang lebih rendah berbanding hasil yang ditawarkan oleh bon yang baru diterbitkan.

Perubahan Pendakwa Cukai: Bon Perbandaran menjana pendapatan bebas cukai dan oleh itu membayar kadar faedah yang lebih rendah daripada bon bercukai.Pelabur yang menjangkakan penurunan ketara dalam kadar cukai pendapatan marginal mereka mungkin lebih baik disumbangkan oleh hasil yang lebih tinggi daripada bon bercukai.

Risiko Panggilan :

Banyak bon membenarkan penerbit membayar semua atau sebahagian bon sebelum tarikh matang. Modal pelabur dikembalikan dengan premium ditambah pertukaran untuk persaraan hutang awal. Walaupun anda mendapat pelaburan awal anda terlebih dahulu sekiranya bon dipanggil, aliran pendapatan anda akan berakhir lebih awal daripada yang anda harapkan. Risiko Pasaran: Harga dasar perubahan bon tertentu sebagai tindak balas terhadap keadaan pasaran. Apabila kadar faedah jatuh, bon baru yang dikeluarkan akan membayar hasil yang lebih rendah daripada isu-isu yang sedia ada, yang menjadikan bon lebih tua lebih menarik. Pelabur yang mahukan hasil yang lebih tinggi mungkin sanggup membayar premium untuk mendapatkannya. Begitu juga, jika kadar faedah meningkat, bon yang baru diterbitkan akan membayar hasil yang lebih tinggi daripada isu yang ada. Pelabur yang membeli isu-isu yang lebih tua mungkin akan berbuat demikian sekiranya mereka mendapat diskaun. Sekiranya anda membeli bon dan tahan sehingga kematangan, risiko pasaran bukanlah faktor kerana pelaburan utama anda akan dikembalikan sepenuhnya pada tarikh matang. Sekiranya anda memilih untuk menjual sebelum tarikh matang, keuntungan atau kerugian anda akan ditentukan oleh keadaan pasaran, dan akibat cukai yang sesuai untuk keuntungan atau kerugian modal akan dikenakan. Strategi Membeli

Strategi yang paling asas untuk melabur dalam bon perbandaran ialah membeli bon dengan kadar faedah yang menarik, atau hasil, dan memegang bon sehingga ia matang. Tahap kecanggihan seterusnya melibatkan penciptaan tangga bon perbandaran. Satu tangga terdiri daripada satu siri bon, masing-masing dengan kadar faedah yang berbeza dan tarikh matang. Kerana setiap tangga di tangga matang, prinsipal dilaburkan semula menjadi bon baru. Kedua-dua strategi ini dikategorikan sebagai strategi pasif kerana bon dibeli dan dipegang sehingga matang.

Pelabur yang ingin menjana pendapatan dan penghargaan modal daripada portfolio bon mereka boleh memilih pendekatan pengurusan portfolio yang aktif, di mana bon dibeli dan dijual dan bukan dipegang sehingga matang. Pendekatan ini bertujuan untuk menjana pendapatan daripada hasil dan keuntungan modal daripada jualan pada premium.