Arbitraj adalah pemanfaatan percanggahan harga di dalam pasaran yang berlainan aset yang sama atau serupa untuk menghasilkan risiko rendah kepada keuntungan tidak berisiko, selepas perakaunan untuk urus niaga dan kos maklumat. Dagangan arbitraj bukan sahaja sah di Amerika Syarikat, tetapi harus digalakkan, kerana ia menyumbang kepada kecekapan pasaran. Tambahan pula, arbitrageurs juga berkhidmat dengan tujuan yang berguna dengan bertindak sebagai perantara, menyediakan kecairan dalam pasaran yang berbeza.

Arbitraj dan Kecekapan Pasaran

Dengan cuba mendapatkan keuntungan daripada percanggahan harga, peniaga yang terlibat dalam arbitraj menyumbang ke arah kecekapan pasaran. Contoh klasik arbitraj adalah aset yang berdagang di dua pasar yang berlainan pada harga yang berbeza-pelanggaran yang jelas dari "Hukum Satu Harga". Seorang peniaga boleh mendapat untung dari mispricing ini dengan membeli aset di pasaran yang menawarkan harga yang lebih rendah, dan menjualnya kembali ke pasaran yang membeli pada harga yang lebih tinggi. Keuntungan sedemikian, selepas perakaunan untuk kos urus niaga, tentunya akan menarik peniaga tambahan yang akan berusaha mengeksploitasi perbezaan harga yang sama, dan akibatnya, peluang arbitraj akan hilang apabila harga aset mengimbangi pasaran. Dari segi kewangan antarabangsa, penumpuan ini akan membawa kepada pariti kuasa beli antara mata wang yang berbeza.

Sebagai contoh, jika jenis aset yang sama lebih murah di Amerika Syarikat daripada di Kanada, Kanada akan mengembara ke sempadan untuk membeli aset itu, manakala Amerika akan membeli aset tersebut, membawanya ke Kanada dan dijual semula di pasaran Kanada. Untuk memudahkan transaksi, orang Kanada perlu membeli dolar AS (USD), sambil menjual dolar Kanada (CAD) untuk membeli aset di AS, dan Amerika akan menjual CAD yang mereka terima daripada penjualan mereka aset di Kanada untuk membeli USD untuk dibelanjakan di Amerika. Tindakan ini akan membawa kepada peningkatan dolar Amerika Syarikat dan susut nilai mata wang Kanada berhubung. Oleh itu, dari masa ke masa, kelebihan membeli aset ini di Amerika Syarikat akan menghilang sehingga harga berkumpul.

Satu lagi contoh arbitraj yang membawa kepada penumpuan harga boleh dilihat di pasaran niaga hadapan. Arbitrageurs niaga hadapan berusaha untuk mengeksploitasi perbezaan harga di antara kontrak niaga hadapan dan aset pendasar, dan memerlukan kedudukan serentak di kedua kelas aset. Secara ringkasnya, jika kontrak niaga hadapan harga jauh lebih tinggi daripada asas, selepas mengambil kira kadar kos dan kadar faedah, arbitrageur dapat menampung aset asas sementara pada masa yang sama memendekkan kontrak niaga hadapan. Arbitrageur akan meminjam dana untuk membeli asas pada harga spot dan menjual kontrak niaga hadapan pendek.Setelah menyimpan asas, arbitrageur dapat menyampaikan aset pada harga masa depan, membayar balik dana yang dipinjam, dan keuntungan dari perbezaan bersih.

Sekalipun kadar pulangan daripada urus niaga ini melebihi kos untuk meminjam aset itu, serta kos menyimpan aset itu, mungkin ada peluang arbitrase.

Kebalikan kedudukan ini adalah pada masa yang singkat memendekkan kedudukan di tempat semasa memanjangkan kontrak niaga hadapan. Ini dilakukan apabila harga niaga hadapan jauh lebih rendah daripada tempat. Seperti yang anda boleh bayangkan, setiap kali percanggahan harga muncul di antara kontrak niaga hadapan dan asasnya, peniaga akan memasuki satu perdagangan yang disebutkan sebelum ketidakcekapan semakin berleluasa. Oleh kerana lebih ramai pedagang cuba membuat keuntungan arbitraj, harga kontrak niaga hadapan akan digerakkan (naik) dan asasnya akan didorong (turun). Kedua-dua kes menyumbang kepada harga yang adil dan cekap bagi pasaran niaga hadapan.

Arbitrageurs sebagai Pembuat Pasaran

Apabila arbitrageurs membeli dan menjual aset yang sama di pasaran yang berlainan, mereka berkuatkuasa, bertindak sebagai pengantara kewangan, dan dengan itu menyediakan kecairan kepada pasaran. Sebagai contoh, peniaga pilihan yang menulis pilihan panggilan apabila dia merasakan bahawa mereka terlalu mahal boleh melindung jawatannya dengan menggunakan stok yang panjang. Dengan berbuat demikian, dia bertindak sebagai perantara antara pilihan dan pasaran saham. Iaitu, dia membeli stok dari penjual saham dan pada masa yang sama menjual pilihan kepada pembeli pilihan dan menyumbang kepada kecairan keseluruhan kedua-dua pasaran. Begitu juga, arbitrageur niaga hadapan akan menjadi perantara antara pasaran niaga hadapan dan pasaran aset pendasar.

Garis Bawah

Terdapat banyak teknik arbitraj yang boleh dilaksanakan apabila terdapat ketidakcekapan pasaran. Walau bagaimanapun, apabila lebih banyak arbitrageurs cuba meniru peristiwa-peristiwa tidak berisiko atau berisiko rendah, peluang-peluang ini hilang, membawa kepada penumpuan harga. Atas sebab ini, arbitraj tidak hanya sah di Amerika Syarikat (dan kebanyakan negara maju), tetapi juga memberi manfaat kepada pasaran secara keseluruhan dan kondusif ke arah kecekapan pasaran keseluruhan.