a:

Istilah "pelabur terakreditasi" ditakrifkan oleh Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa AS (SEC) sebagai individu yang mempunyai nilai bersih (tidak termasuk kediaman utama) melebihi $ 1 juta dengan pendapatan kasar sekurang-kurangnya $ 200,000 ($ 300,000 untuk pendapatan bersama dengan pasangan) untuk setiap dua tahun terakhir. Individu mesti mempunyai jangkaan bahawa tahap pendapatan yang sama akan diteruskan pada tahun semasa. Takrif untuk pelabur terakreditasi terkandung dalam Peraturan 501 Peraturan D Akta Sekuriti 1933 (Reg D).

Peraturan 506 Reg D mengandungi pengecualian kepada keperluan pelabur terakreditasi, dan menyatakan sehingga 35 pelabur yang tidak bertauliah boleh melabur dalam tawaran penempatan swasta. Kaedah 506 menempatkan piawaian mengenai jenis pelabur yang tidak terakreditasi yang boleh mengambil bahagian, menyatakan bahawa pelabur yang tidak terakreditasi mesti mempunyai pengetahuan dan pengalaman dalam perkara kewangan dan perniagaan sehingga mereka dapat menilai merit dan risiko penempatan swasta. Ini adalah piawaian yang tidak jelas, dan ia sukar untuk dibuktikan jika terdapat litigasi kemudian mengenai pelaburan penempatan swasta. Kaedah 506 selanjutnya mengandungi pendedahan maklumat tambahan jika penempatan termasuk pelabur yang tidak terakreditasi. Maklumat yang diperlukan adalah serupa dengan syarikat awam. Terdapat pengecualian-pengecualian-pelabur lain yang diperakui dalam Peraturan 504, yang membolehkan syarikat menaikkan kurang dari $ 1 juta dalam tempoh 12 bulan, dan tidak mengandungi sekatan menjual sekuriti kepada pelabur yang bertauliah. Walau bagaimanapun, semua permintaan yang dilakukan di bawah Peraturan 504 mestilah mematuhi peraturan sekuriti negeri.

Reg D memberikan pengecualian kepada SEC untuk keperluan pendaftaran untuk penempatan peribadi. Penempatan persendirian adalah syarikat yang menawarkan sekuriti dalam penawaran bukan awam yang tidak dikehendaki mematuhi beberapa bahagian undang-undang sekuriti persekutuan. Syarikat bergantung pada Reg D untuk menuntut pengecualian daripada keperluan SEC. Reg D membenarkan syarikat-syarikat yang lebih kecil mengakses modal tanpa perlu melalui proses mahal penawaran awam.

SEC secara umumnya menghadkan pelaburan penempatan swasta kepada pelabur yang bertauliah disebabkan oleh risiko. Penempatan persendirian mempunyai risiko yang lebih besar untuk beberapa sebab. Terdapat maklumat terhad mengenai syarikat yang mengeluarkan sekuriti. Tiada pemeriksaan latar belakang peraturan telah dilakukan ke atas pengurusan syarikat. Maklumat kewangan belum disemak oleh mana-mana agensi pengawalseliaan, dan ia belum didedahkan kepada umum. Ini menjadikannya sukar untuk menentukan ketepatan maklumat kewangan yang terkandung di dalam memorandum tawaran penempatan swasta.Maklumat yang terhad untuk penempatan swasta menjadikannya lebih sukar untuk menimbang risiko pelaburan secara memadai.

Faktor lain yang membuat penempatan swasta berisiko sekuriti swasta tidak cair. Oleh kerana sekuriti tidak didagangkan secara umum, pelabur mungkin terpaksa memegang sekuriti untuk sekian lama jika mereka tidak dapat mencari pembeli yang sesuai untuk sekuriti tersebut. Sekuriti swasta juga tidak cair kerana mereka hanya boleh dijual kepada pelabur lain yang bertauliah, yang mengurangkan jumlah pembeli yang mungkin.