a:

Penafsiran yang paling biasa mengenai pembelian balik saham adalah bahawa syarikat penerbit berkembang dengan pesat. Pembelian balik sering disebut sebagai cara memulangkan sebahagian keuntungan syarikat kepada para pemegang saham untuk memberi ganjaran kepada mereka untuk pelaburan mereka, seperti pembayaran dividen yang sangat murah tanpa bonus cukai yang tidak diingini segera. Setelah menggunakan modal ekuiti dengan berkesan untuk membiayai pertumbuhan, perniagaan kini menjana pendapatan yang mencukupi untuk membiayai perkembangan berterusannya sendiri dan dapat mengembalikan modal kepada pelaburnya. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa sebab syarikat mungkin bermotivasi untuk melaksanakan pembelian semula yang tidak begitu altruistik.

Pembelian semula saham tidak semestinya bermaksud syarikat tidak lagi memerlukan pembiayaan modal, tetapi ia telah menemui cara yang lebih murah untuk menaikkannya. Untuk sebahagian besar, pembiayaan hutang datang pada kos yang lebih rendah daripada ekuiti kerana risiko yang lebih rendah kepada pemberi pinjaman. Oleh kerana pembayaran hutang diperlukan oleh undang-undang tanpa mengira keuntungan perniagaan, pemberi pinjaman boleh mengenakan kadar faedah yang lebih rendah untuk keistimewaan akses dana.

Pemegang saham, sebaliknya, hanya menerima bayaran dividen jika syarikat itu bertukar keuntungan, jadi jangkaan pulangan atas pelaburan adalah lebih tinggi untuk mengambil kira risiko yang meningkat ini. Sebuah syarikat boleh memutuskan untuk menggunakan pembiayaan hutang yang baru diperoleh untuk melaksanakan pembelian semula, dengan demikian mengekalkan jumlah modal yang sama dengan biaya yang lebih rendah. Dalam senario ini, pembelian balik adalah manuver pemotongan harga strategik daripada pengagihan keuntungan yang lebih baik.

Malah perniagaan yang memerlukan modal ekuiti boleh melaksanakan pembelian semula. Sekiranya stok syarikat undervalued, pembelian balik boleh membolehkan perniagaan membeli semula saham pada harga yang dikurangkan dan kemudian mengeluarkan semula setelah pasaran stabil. Mengambil kesempatan daripada penilaian saham rendah dengan menggunakan strategi membeli-rendah-menjual tinggi membolehkan perniagaan untuk mengekalkan jumlah bilangan saham yang mantap stabil sementara meningkatkan jumlah ekuiti mereka.

Pembelian balik mungkin juga menunjukkan syarikat penerbit telah menjadi sasaran pengambilalihan bermusuhan. Apabila satu syarikat memperolehi satu lagi, sebarang tunai syarikat sasaran telah digunakan untuk membayar tanggungannya. Dengan menggunakan wang tunai yang berlebihan untuk membeli semula saham, syarikat-syarikat boleh membuat sasaran pengambilalihan mereka yang kurang menarik.

Pembelian semula saham juga merupakan cara mudah untuk meningkatkan pampasan eksekutif secara tidak langsung. Dengan mengurangkan jumlah bilangan saham yang belum dijelaskan, beberapa metrik kewangan penting secara automatik melambung. Ramai pelan pampasan eksekutif mensyaratkan bahawa perniagaan mencapai tanda aras kewangan tertentu untuk bonus yang akan dibayar. Nisbah pendapatan per saham adalah salah satu metrik yang paling biasa digunakan untuk menunjukkan pengurusan yang berkesan, jadi bongkah segera ke nisbah EPS dengan melaksanakan pembelian balik boleh berarti sebahagian besar keuntungan syarikat dalam kantong eksekutifnya.Sebagai bonus berguna, mengurangkan bilangan saham yang beredar juga mengurangkan pencairan pemilikan dan beban dividen keseluruhan syarikat, bermakna terdapat lebih banyak keuntungan yang tersisa untuk mereka yang tinggal. Walaupun pembelian semula dalam senario ini mungkin tidak mencerminkan positif atau negatif terhadap kesihatan kewangan syarikat, ini merupakan faktor penting untuk dipertimbangkan ketika menilai potensi pelaburan.

Oleh kerana pembelian balik boleh digunakan untuk tujuan yang banyak, adalah penting untuk mengambil gambaran menyeluruh mengenai kewangan perniagaan dan prestasi sejarah apabila menilai kesihatan kewangannya.