a:

Pemiutang mempunyai hak kepada aset syarikat sebelum pemilik syarikat melakukan semasa proses muflis. Aset syarikat dibubarkan untuk membayar hutang tertunggak yang dipegang oleh syarikat. Syarikat-syarikat yang didagangkan secara awam yang mengeluarkan stok dan bon korporat mesti membayar pemilik bon dan pemiutang lain sebelum mengagihkan aset kepada pemilik stok. Selepas pinjaman dibayar balik, sebarang baki aset boleh dibayar kepada pemegang saham berdasarkan jenis saham yang dimiliki. Sesetengah saham mempunyai status pilihan, dan pemilik saham tersebut dibayar sebelum pemilik stok biasa.

Pemiutang selamat dibayar terlebih dahulu. Pemiutang ini menawarkan pinjaman pada kadar yang lebih rendah dan memerlukan pinjaman mereka dijamin dengan cagaran. Pemilik bon mungkin tidak menerima pembayaran langsung tetapi mereka mungkin menerima stok atau bon baru semasa muflis. Selepas syarikat muncul, stok dan bon mungkin telah kehilangan banyak nilai mereka. Pemilik bon, sebagai pemiutang, lebih cenderung menerima nilai penuh pelaburan mereka kembali.

Pemilik bon menerima bayaran tetap dari syarikat mengikut jadual. Ini berterusan sehingga hutang dibayar sepenuhnya kecuali kebangkrutan berlaku. Pemiutang lain, bergantung kepada syarat-syarat pinjaman yang ditawarkan kepada syarikat, mungkin menerima lebih banyak bayaran yang kerap daripada pemilik bon. Istilah ini juga menentukan perintah bayaran sekiranya kebankrapan. Perjanjian pinjaman riskier mengurangkan kemungkinan bahawa pemiutang dibayar balik atau menempatkan kreditur pada keutamaan yang lebih rendah untuk pembayaran balik. Pemiutang masih mengambil risiko dengan meminjamkan kepada syarikat yang berjaya dan mungkin masih kalah dengan ketara jika syarikat itu bankrap.