a:

Secara sejarah, hartanah telah menjadi cara yang menarik untuk mencapai kepelbagaian portfolio untuk pelbagai pelabur yang disebabkan oleh sebahagiannya kepada korelasi negatifnya kepada kelas aset lain. Pelaburan dalam hartanah juga menyediakan pelabur aset yang ketara daripada nilai yang boleh diperoleh, berbanding dengan saham tidak ketara atau kedudukan bon. Sebilangan besar pelabur hartanah terus tertarik kepada kelas aset kerana potensi untuk pembayaran pendapatan tetap diperoleh daripada sewa yang dipungut pada setiap harta benda. Walaupun setiap faktor ini menjadikan pelaburan menarik, pelabur perlu menilai potensi pendapatan sebelum mengambil kedudukan hartanah dalam portfolio pelaburan.

Menilai Pendapatan Harta Tanah

Pemberi pinjaman dan pelabur cepat berubah menjadi nisbah liputan perkhidmatan hutang (DSCR) dalam usaha untuk menentukan potensi pendapatan yang mungkin disediakan oleh harta benda dari masa ke masa. Metrik aliran tunai dinyatakan sebagai nisbah pendapatan sewa harta kepada jumlah pembayaran hutang yang kena dibayar untuk gadai janji. Oleh itu, DSCR adalah sama dengan pendapatan operasi bersih dibahagikan dengan pembayaran prinsipal dan faedah. Sebagai contoh, sekiranya pendapatan sewa hartanah adalah $ 2,000 setiap bulan, memerlukan $ 500 dalam perbelanjaan dan bayaran utama bulanan dan faedah sebanyak $ 1, 000, DSCR akan sama (2, 000 - 500) / 1, 000, atau 1. 5.

Pelabur yang menilai pelaburan hartanah mempertimbangkan DSCR di atas 1. 25 untuk menjadi risiko yang boleh diterima. Ini bermakna harta itu mempunyai pendapatan sewaan yang mencukupi untuk menampung perbelanjaan operasi serta pembayaran hutang setiap bulan sambil mengembalikan aliran tunai tambahan yang boleh digunakan untuk pembaikan kecemasan atau kos perumahan yang tidak dijangka. DSCR yang lebih tinggi menunjukkan pelaburan hartanah yang lebih menarik.