a:

Syarikat berhenti berusaha untuk meningkatkan pendapatan marjinal apabila pendapatan kecil untuk menghasilkan satu unit tambahan yang baik atau penurunan perkhidmatan untuk menyamai kos marginal syarikat. Sebuah syarikat mencapai titik apabila kos yang dikaitkan dengan peningkatan pendapatan marginal adalah sama atau lebih besar daripada pendapatan marginal yang diperolehi. Terdapat juga isu ketepuan, di mana sebuah syarikat boleh menghadapi segmen pengguna yang tidak mahu membuat pembelian tambahan, yang mengakibatkan kemerosotan dalam pendapatan kecil menghasilkan lebih baik atau perkhidmatan tambahan.

Pendapatan marginal digunakan untuk mengukur jumlah tambahan pendapatan yang dijana daripada pengeluaran satu unit tambahan yang baik atau perkhidmatan. Sebuah syarikat sentiasa berusaha untuk meningkatkan pendapatan marginal, sama ada dengan menaikkan harga atau menggabungkan pelbagai barangan atau perkhidmatan. Walau bagaimanapun, terdapat sedikit perbezaan apabila pendapatan marginal tidak dapat meningkat dan sebenarnya menurun disebabkan oleh isu-isu yang disenaraikan di atas. Pada ketika itu, pendapatan marginal menurun kepada kos marginal yang sama, dan syarikat itu tidak peduli sama ada ia perlu menghasilkan unit tambahan yang baik atau perkhidmatannya sejak hasil yang diperolehi diimbangi oleh kos untuk menghasilkan hasil itu. Sekiranya pendapatan marginal syarikat jatuh di bawah kos marginal, syarikat itu beroperasi pada kerugian dan tidak seharusnya menghasilkan unit tambahan yang baik atau perkhidmatan.
Apabila terdapat tepu, tidak kira seberapa dekat syarikat berfokus pada peningkatan pendapatan marjinal. Bagi setiap unit tambahan yang baik atau perkhidmatan yang dihasilkan, pengguna sanggup membayar kurang dan kurang, mengurangkan pendapatan marginal dan memaksa syarikat untuk berhenti menghasilkan barangan tambahan.