a:

Nilai par ialah sebutan lain untuk nilai instrumen kewangan yang dinyatakan atau nilai yang dicetak di hadapan suatu perakuan fizikal yang dikeluarkan untuk mewakili suatu instrumen kewangan. Walaupun banyak perkara boleh dikatakan mempunyai nilai nominal, seperti mata wang, istilah ini paling sering digunakan apabila merujuk kepada nilai saham dan bon yang dinyatakan.

Nilai nominal stok ialah nilai dinyatakan sesaham seperti yang diisytiharkan dalam piagam syarikat penerbit. Penilaian ini mewakili jumlah minimum pemegang saham wang mesti menyumbang sesaham untuk membiayai syarikat. Bagaimanapun, nilai nominal stok hampir tidak mempunyai kesan ke atas harga pasarannya, jadi dengan nilai tara yang tinggi boleh mencipta liabiliti untuk syarikat jika nilai pasaran stok jatuh di bawah par.

AD:

Dalam kes ini, syarikat mungkin bertanggungjawab membayar para pemegang saham perbezaan antara harga pasaran dengan harga semasa. Di samping itu, jika syarikat gagal dan tidak dapat memenuhi obligasi kewangannya, para pemegang saham yang membeli saham pada harga di bawah harga boleh dipertanggungjawabkan untuk perbezaan untuk membayar pemiutang syarikat. Untuk mengelakkan kedua-dua liabiliti potensi ini, kebanyakan syarikat menerbitkan stok dengan nilai par berhampiran sifar.

AD:

Seperti saham, nilai nominal bon adalah nilai yang dinyatakan pada terbitannya. Walau bagaimanapun, ia juga amaun yang mesti dibayar kepada pemegang bon semasa tempoh matang. Ini bermakna, jika sebuah syarikat mengeluarkan bon $ 1,000 dengan tarikh matang satu tahun pada masa akan datang, maka ia wajib membayar pemegang bon $ 1, 000 selepas tahun berlalu. Juga seperti saham, nilai pasaran bon tidak ditentukan oleh nilai nominalnya. Ikatan dengan nilai nominal $ 1, 000 boleh dijual kurang dari nilai, dipanggil diskaun, atau lebih daripada nilai, dipanggil premium.

AD: