Di bawah akruan asas perakaunan, pendapatan dan perbelanjaan dikira apabila ia diperoleh. Ini berbeza dengan asas tunai perakaunan, di mana ia dilaporkan apabila aliran tunai sebenarnya masuk dan keluar dari perniagaan. Kebanyakan akauntan menganggap kaedah perakaunan akruan untuk menjadi pengukuran keuntungan yang lebih baik untuk tujuan penyata pendapatan.
Majoriti syarikat menggunakan perakaunan akrual sebagai amalan perakaunan standard mereka, walaupun ia lebih rumit dan subjektif daripada perakaunan tunai. Kebanyakan syarikat mempunyai beberapa bentuk akaun tertangguh yang perlu dibayar dan akaun belum terima, seperti jualan atas kredit atau projek yang menghasilkan aliran pendapatan dalam tempoh yang lama. Peristiwa-peristiwa ini mempunyai impak yang nyata terhadap operasi perniagaan, walaupun tidak ada tunai yang segera diterima.
Sebagai contoh, sebuah syarikat yang menjual sebidang perabot pada kredit merekodkan jualan dengan serta-merta, tidak setelah semua pembayaran akhirnya diterima. Apabila pembayaran telah diterima sebelum perkhidmatan telah disediakan atau yang baik telah dibuat dan dihantar, kaedah akruan akrual melayan peristiwa ini sebagai liabiliti. Syarikat mengiktiraf hasil dengan cara tradisional hanya apabila pembayaran penuh telah diterima.
Hampir selalu, perakaunan akruan merawat pengiktirafan perbelanjaan berdasarkan pengiktirafan hasil yang berkaitan. Ini dikenali sebagai prinsip yang sepadan. Prinsip ini, sebagaimana yang ditentukan oleh prinsip perakaunan yang diterima umum (GAAP), terpakai bagi penjualan barang dan pemberian perkhidmatan profesional. Tanpa ini, penyata kewangan akan mendedahkan maklumat yang sangat sedikit kerana pembaca tidak akan mempunyai penilaian aset dan liabiliti yang tepat.
Bilamana transaksi dicatatkan dalam tempoh perakaunan, tetapi hasil tunai tidak diterima sehingga tempoh perakaunan berikutnya, akauntan menyebutnya pendapatan terakru. Begitu juga, perbelanjaan terakru berkaitan dengan perbelanjaan yang ditanggung dalam satu tempoh tetapi dibayar di lain. Asas perakaunan akruan adalah wajib bagi mana-mana perniagaan yang mengekalkan inventori. Bagi mereka yang mempunyai jualan di bawah $ 10 juta, kaedah hibrida akruan dan perakaunan tunai boleh digunakan selagi kaedah akruan digunakan untuk jualan, pembelian dan barangan inventori. Perisian
Enterprise, seperti QuickBooks, telah menjadi sangat popular untuk perniagaan dan individu. Walaupun ramai menghasilkan laporan asas tunai dan akruan, tetapan lalai hampir selalu akrual.
Walaupun kaedah akruan menunjukkan pendapatan masuk dan keluar perniagaan dengan lebih tepat, ia juga menjadikannya lebih sukar untuk mengetahui berapa banyak wang tunai yang sebenarnya di tangan.Perniagaan yang tidak mengawasi aliran tunai mereka secara berasingan dari perakaunan akruan mereka mungkin menghadapi masalah aliran tunai yang serius. Ini amat penting bagi perniagaan yang bergantung kepada akaun kredit dan pembayaran lewat daripada pelanggan mereka.
Bilakah perakaunan akruan lebih berguna daripada perakaunan tunai?
Bagaimana perakaunan akruan berbeza dari perakaunan asas tunai?
Perbezaan utama antara perakaunan akruan dan asas tunai adalah masa apabila pendapatan dan perbelanjaan diiktiraf. Kaedah tunai paling banyak digunakan oleh perniagaan kecil dan untuk kewangan peribadi. Kaedah tunai menyumbang pendapatan hanya apabila wang diterima dan untuk perbelanjaan hanya apabila wang itu dibayar.
Bilakah pendapatan diiktiraf di bawah perakaunan akruan?
Mendapati bagaimana melaporkan pendapatan di bawah kaedah perakaunan akrual dan mengapa firma mengiktiraf pendapatan walaupun wang tunai belum diterima.