a:

Perbezaan utama antara nisbah tunai dan nisbah kesolvenan adalah bahawa nisbah tunai adalah langkah kecairan yang hanya mengambil kira tunai dan setara tunai dan liabiliti semasa, manakala nisbah kesolvenan mengambil akaun liabiliti semasa dan liabiliti jangka panjang.

Nisbah tunai adalah nisbah kecairan yang digunakan oleh syarikat untuk mengukur keupayaannya untuk melunaskan jumlah liabiliti semasa dengan tunai dan setara tunai. Kesamaan tunai adalah pelaburan dan aset lain yang boleh ditukarkan kepada tunai dalam masa 90 hari. Pada asasnya, nisbah tunai memberitahu syarikat sama ada ia mengekalkan tunai yang mencukupi untuk membayar semua hutang semasa kerana ia jatuh tempo. Rumusan untuk nisbah tunai adalah seperti berikut:

Nisbah tunai = (tunai + setara tunai) / jumlah liabiliti semasa

Nisbah tunai lebih daripada 1, bermakna syarikat akan mempunyai lebihan tunai yang ditinggalkan selepas ia membayar semua semasa liabiliti, dan nisbah tunai kurang dari 1 bermaksud bahawa syarikat perlu mencairkan aset lain selain tunai untuk membayar semua liabiliti semasa.

Nisbah kesolvenan adalah salah satu daripada beberapa nisbah yang boleh digunakan oleh syarikat untuk mengukur keupayaannya untuk membayar hutang jangka panjangnya. Nisbah kesolvenan mengukur ukuran pendapatan selepas pajak tidak termasuk pengeluaran tanpa biaya, seperti susut nilai, berbanding dengan jumlah hutangnya. Pada asasnya, nisbah kesolvenan memberitahu syarikat sama ada pendapatan bersihnya tidak termasuk susut nilai boleh digunakan untuk membayar jumlah liabiliti. Formula untuk nisbah kesolvenan adalah seperti berikut:

Nisbah solvabiliti = (keuntungan bersih selepas cukai + susut nilai) / (liabiliti jangka panjang + liabiliti jangka pendek)