a:

Syarikat boleh mengemukakan versi ubat jenama mereka sendiri selepas paten dadah telah tamat; ini dirujuk sebagai ubat generik. Apabila sebuah syarikat pertama membangunkan ubat baru, ia terpakai untuk paten yang memberikan hak eksklusif untuk mengeluarkan dan mengedarkan ubat itu untuk tempoh masa tertentu. Ini memastikan bahawa syarikat yang menghasilkan dadah boleh mendapat keuntungan dari jualan yang cukup untuk menampung kos membangun dan menguji dadah baru.

Apabila syarikat ubat generik seperti Teva Pharmaceuticals, Ranbaxy dan Apotex menghasilkan ubat generik selepas tempoh perlindungan awal telah tamat, versi generik masih harus melalui proses ujian yang ketat. Di Amerika Syarikat, ini dilakukan dengan menyerahkan aplikasi ubat baru yang disingkat kepada FDA. FDA kemudian menguji dadah untuk memastikan bioequivalence. Ubat generik diperlukan untuk mempunyai ramuan, dos, petunjuk dan laluan pentadbiran yang sama sebagai ubat jenama.

Perbezaan Antara Jenama dan Generik

Walaupun ubat generik diuji untuk memastikan ia bersamaan dengan jenama, mereka tidak sama. Bahan-bahan yang tidak aktif seperti pewarna mungkin berbeza-beza. Jika ubat dalam bentuk pil, saiz dan bentuk mungkin berbeza-beza. Penyerapan dadah ke dalam aliran darah biasanya hampir sama dengan nama jenama; satu kajian oleh FDA menyimpulkan bahawa perbezaan penyerapan adalah, secara purata, 3. 5%. Dalam sesetengah kes, ubat generik diserap lebih banyak, dan di lain-lain, diserap kurang.

Kos juga perbezaan yang signifikan antara jenama dan generik; generik biasanya kos 80 hingga 85 peratus kurang daripada kesamaan nama jenama. Lebih murah tidak bermakna kualiti lebih rendah, bagaimanapun. Syarikat-syarikat ubat generik mempunyai overhead yang lebih rendah apabila ubat-ubatan pembuatan, kerana mereka tidak menjalani proses penuh percubaan ubat-ubatan yang syarikat-syarikat dadah jenama harus pada awalnya menjalankan.