a:

Aset cair adalah tunai di tangan atau aset yang boleh ditukarkan dengan mudah kepada wang tunai. Aset yang boleh ditukar menjadi wang tunai adalah serupa dengan wang tunai itu sendiri kerana aset itu boleh dijual dengan sedikit impak terhadap nilainya. (Untuk lebih lanjut, lihat Memahami Kecairan Kewangan.)

Sebagai contoh, tunai di tangan dianggap sebagai aset cair kerana keupayaannya untuk diakses dengan mudah. Tunai adalah tender sah yang boleh digunakan oleh syarikat untuk menyelesaikan liabiliti semasa. Katakan seseorang atau syarikat mempunyai wang dalam akaun cek atau simpanan. Wang tunai dalam akaun dianggap cair kerana ia boleh ditarik balik dengan mudah untuk menyelesaikan liabiliti.

Pelaburan dianggap sebagai aset cair kerana ia boleh dibubarkan dengan mudah. Sebagai contoh, saham saham, bon, dana pasaran wang dan dana bersama dianggap aset cair. Aset-aset ini boleh ditukar kepada wang tunai dalam masa yang singkat sekiranya timbul kecemasan kewangan. Secara amnya, pelaburan dianggap aset cair kerana ia boleh dengan mudah dijual, bergantung kepada pelaburan.

Contoh aset bukan cair adalah pelaburan hartanah, kerana ia boleh mengambil bulan untuk seseorang atau syarikat menerima wang tunai dari penjualan. Sebagai contoh, anggaplah sebuah syarikat memiliki harta tanah dan ingin membubarkan kerana ia perlu membayar hutang dalam tempoh sebulan. Syarikat mungkin mengambil masa lebih dari sebulan untuk menjual hartanya. Sekiranya syarikat itu ingin menjual hartanah dengan cepat, nilai harta itu boleh mengakibatkan kerugian. Dalam kes ini, cuba untuk membubarkan pelaburan hartanah boleh memberi kesan yang tinggi terhadap nilainya. (Untuk bacaan yang berkaitan, lihat Apakah kesan inflasi terhadap aset cair?)