a:

Nisbah kecekapan dan nisbah keuntungan adalah alat yang digunakan dalam analisis asas. Rasio ini membantu pelabur dengan keputusan pelaburan mereka, dan masing-masing menunjukkan sesuatu yang berbeza mengenai perniagaan. Nisbah profitabiliti menggambarkan berapa banyak keuntungan yang dihasilkan oleh syarikat, sedangkan nisbah kecekapan mengukur seberapa efisien sebuah syarikat menggunakan sumbernya untuk menjana keuntungan.

Rasio keuntungan mengukur keupayaan syarikat untuk menjana keuntungan dalam konteks tertentu. Nisbah profitabiliti mengukur prestasi keseluruhan sebuah syarikat melalui keuntungan. Rasio keuntungan digunakan untuk membandingkan keupayaan syarikat untuk menjana keuntungan berbanding industrinya, atau nisbah yang sama dapat dibandingkan dalam syarikat yang sama untuk tempoh yang berbeza. Satu nisbah yang digunakan untuk mengukur keuntungan syarikat adalah pulangan ke atas ekuiti (ROE), yang mengukur jumlah syarikat yang menghasilkan dengan dana yang diperoleh daripada ekuiti pemegang saham. Ia dikira dengan membahagikan pendapatan bersih oleh ekuiti pemegang saham.

Sebagai contoh, pelabur boleh membandingkan pulangan pelaburan (ROI) syarikat dengan purata ROE industrinya. Dia juga boleh membandingkan ROE untuk tempoh fiskal semasa hingga tempoh fiskal yang lepas untuk menilai seberapa baik syarikat melakukan.

Sebaliknya, nisbah kecekapan digunakan untuk mengukur seberapa baik syarikat menggunakan aset dan liabilitinya untuk menjana pendapatan. Nisbah kecekapan adalah lebih khusus daripada nisbah keuntungan, menggunakan ukuran tertentu syarikat untuk mengukur kecekapannya. Nisbah yang digunakan untuk mengukur kecekapan syarikat termasuk nisbah pusing ganti aset, yang mengukur jumlah pendapatan syarikat menjana setiap dolar aset. Ia dikira dengan membahagikan jualan syarikat dengan jumlah asetnya. Ini mendedahkan bagaimana syarikat menggunakan asetnya untuk menjana jualan.