Keanjalan permintaan adalah ukuran ekonomi kepekaan permintaan berbanding perubahan dalam pemboleh ubah yang lain. Kuantiti yang menuntut sesuatu yang baik atau perkhidmatan bergantung kepada pelbagai faktor, seperti harga, pendapatan dan keutamaan. Apabila ada perubahan dalam pembolehubah ini, ia akan menyebabkan perubahan kuantiti yang menuntut baik atau perkhidmatan.
Sebagai contoh, apabila terdapat hubungan antara perubahan dalam kuantiti yang dituntut dan harga yang baik atau perkhidmatan, keanjalan itu dikenali sebagai keanjalan harga permintaan. Dua lagi jenis keanjalan permintaan utama ialah keanjalan pendapatan permintaan dan keanjalan silang permintaan.
Pendapatan pengguna memainkan peranan yang sangat penting dalam permintaan untuk kebaikan atau perkhidmatan. Apabila terdapat perubahan dalam pendapatan pengguna, ia menyebabkan perubahan kuantiti yang menuntut sesuatu yang baik atau perkhidmatan jika semua faktor lain tetap sama. Kepekaan perubahan dalam jumlah permintaan yang baik atau perkhidmatan relatif kepada perubahan dalam pendapatan pengguna dikenali sebagai keanjalan pendapatan permintaan. Formula yang digunakan untuk mengira keanjalan pendapatan permintaan ialah perubahan peratus dalam kuantiti yang menuntut baik atau perkhidmatan dibahagikan dengan perubahan peratus dalam pendapatan pengguna.
Jika keanjalan permintaan permintaan lebih besar daripada 1, kebaikan atau perkhidmatan dianggap mewah dan pendapatan elastik. Baik atau perkhidmatan yang mempunyai keanjalan pendapatan permintaan antara sifar dan 1 dianggap baik dan pendapatan tidak elok. Jika sesuatu yang baik atau perkhidmatan mempunyai keanjalan pendapatan permintaan di bawah sifar, ia dianggap baik yang rendah dan mempunyai keanjalan pendapatan negatif.
Contohnya, katakan yang baik mempunyai keanjalan pendapatan permintaan -1. 5. Kebaikan dianggap lebih rendah dan kuantiti yang dituntut untuk kebaikan ini jatuh apabila pendapatan pengguna meningkat.
Satu lagi contoh keanjalan permintaan ialah keanjalan silang permintaan. Ini mengukur betapa sensitif kuantiti yang menuntut baik atau perkhidmatan adalah relatif kepada perubahan dalam harga yang baik atau perkhidmatan yang sama. Keanjalan silang dari permintaan dikira dengan membagi perubahan peratus kuantiti yang menuntut satu kebaikan dibahagikan dengan perubahan peratus harga barang pengganti.
Jika keanjalan salib permintaan barang lebih besar daripada sifar, barang dikatakan sebagai pengganti. Dengan barangan yang mempunyai keanjalan silang permintaan sama dengan sifar, kedua-dua barang adalah bebas dari satu sama lain. Sekiranya keanjalan silang permintaan kurang daripada sifar, kedua-dua barang dikatakan sebagai pelengkap.
Sebagai contoh, ubat gigi adalah contoh kebaikan pengganti. Sekiranya harga satu jenama ubat gigi bertambah, permintaan untuk jenama lain meningkat juga.Contoh barang komplementer adalah roti anjing panas dan anjing panas. Jika harga anjing panas meningkat dengan segala yang lain tidak berubah, kuantiti yang dituntut untuk mengurangkan jumlah anjing panas menurun.
Apakah jenis barangan pengguna yang menunjukkan keanjalan harga permintaan?
Mengetahui bagaimana keanjalan harga permintaan lebih sensitif terhadap beberapa jenis barang pengguna daripada yang lain, dan lihat faktor apa yang paling mempengaruhi keanjalan.
Apakah beberapa contoh barang dan perkhidmatan yang tidak terpengaruh yang tidak dipengaruhi oleh undang-undang bekalan dan permintaan?
Mengetahui bagaimana undang-undang fungsi penawaran dan permintaan bagi barangan dan perkhidmatan dianggap sangat tidak elok, termasuk barang yang belum ditemui.
Kenapa beberapa saham berharga dalam ratusan atau ribuan dolar, sementara yang lain seperti syarikat yang berjaya mempunyai harga saham yang lebih biasa? Sebagai contoh, bagaimana Berkshire Hathaway boleh menjadi lebih daripada $ 80,000 / saham, apabila saham syarikat yang lebih besar hanya
Jawapannya boleh didapati dalam pecahan saham - atau sebaliknya, kekurangannya. Sebilangan besar syarikat awam memilih untuk menggunakan perpecahan saham, meningkatkan jumlah saham yang tertunggak oleh faktor tertentu (dengan faktor dua dalam perpecahan 2-1) dan menurunkan harga saham mereka dengan faktor yang sama. Dengan berbuat demikian, syarikat boleh mengekalkan harga dagangan sahamnya dalam julat harga yang berpatutan.