Jika syarikat runtuh seperti Enron, Global Crossing dan World Com telah mengajar kita apa-apa, bahawa pelabur tidak dapat mengabaikan isu tadbir urus korporat. Apabila menjalankan analisis asas, pelabur perlu mengawasi dengan cermat cara syarikat mengurus pengurusan dan memastikan pendedahan kewangan, kebebasan lembaga, dan hak pemegang saham. Kajian terbaru menunjukkan bahawa faedah-faedah memerhatikan tadbir urus melangkaui sekadar mengelakkan bencana. Tadbir urus korporat yang baik boleh meningkatkan penilaian syarikat dan meningkatkan garis bawahnya.

Apakah Tadbir Urus Korporat?
Tadbir urus korporat adalah istilah yang menggemari cara pengarah dan juruaudit menangani tanggungjawab mereka terhadap para pemegang saham dan pemegang kepentingan syarikat lain. Fikirkannya sebagai sistem di mana syarikat diarahkan dan dikawal. Langkah-langkah tadbir urus korporat tipikal termasuk melantik pengarah bukan eksekutif, meletakkan kekangan ke atas kuasa pengurusan dan kepekatan pemilikan, serta memastikan pendedahan maklumat kewangan dan pampasan eksekutif yang tepat.

Menghairankan, tadbir urus korporat dianggap sebagai faktor sekunder yang mempengaruhi prestasi syarikat. Iaitu, berbanding dengan kedudukan kewangan, strategi dan keupayaan operasi syarikat, keberkesanan amalan tadbir urus dilihat sebagai penting hanya dalam keadaan khas seperti perubahan CEO dan keputusan penggabungan dan pemerolehan (M & A).

Tetapi peristiwa baru-baru ini membuktikan bahawa amalan tadbir urus bukan sekadar faktor sekunder. Apabila tangki harga saham syarikat kerana skandal perakaunan, kepentingan amalan tadbir urus yang baik menjadi jelas. Bencana korporat menunjukkan bahawa ketiadaan kawalan korporat yang berkesan meletakkan syarikat dan pelaburnya berisiko tinggi.

Apa Kajian Membuktikan
Selama bertahun-tahun, pelabur tidak menghiraukan tadbir urus korporat kerana penyelidikan akademik tidak menemui hubungan sebabkan yang jelas antara tadbir urus dan prestasi kewangan. Tetapi itu mula berubah. Kertas kerja oleh profesor perniagaan Harvard dan Wharton yang bertajuk "Tadbir Urus Korporat dan Harga Ekuiti" (2003) membuat kesimpulan bahawa para pelabur yang menjual syarikat AS dengan hak pemegang saham paling lemah dan membeli mereka dengan hak pemegang saham terkuat memperoleh pulangan tambahan setinggi 8. 5% .

Kajian itu menganalisis 1, 500 syarikat dan meletakkan mereka berdasarkan 24 perundangan tadbir urus korporat. Syarikat-syarikat yang mempunyai kedudukan terendah kurang menguntungkan dan mempunyai pertumbuhan jualan yang lebih rendah. Lebih-lebih lagi, pulangan atas syarikat-syarikat ini jauh tertinggal di belakang firma peringkat tinggi. Kertas ini juga menunjukkan bahawa untuk setiap satu titik peningkatan hak pemegang saham, nilai syarikat meningkat sebanyak 11%. Sementara itu, satu kajian yang dikeluarkan pada tahun 2000 oleh perundingan global McKinsey mendapati bahawa 75% daripada 200 pelabur institusi yang dikaji itu menganggap amalan lembaga sebagai penting sebagai metrik kewangan untuk menilai syarikat.Kajian menunjukkan bahawa syarikat-syarikat yang berpindah dari yang paling teruk kepada amalan tadbir urus terbaik boleh menjangkakan kenaikan 10% dalam penilaian pasaran.

Pelabur Bermula Mengambil Notis

Di tengah-tengah semua yang mengelirukan mengenai tadbir urus korporat, para pelabur mendapat bantuan dalam mengarahkan syarikat-syarikat yang tidak disengajakan dan mencari orang yang terkawal. Kerajaan, bursa saham dan pengawalan sekuriti datang dengan peraturan dan peraturan baru yang cuba menghentikan kes-kes terburuk kegagalan korporat. Cadangan di Bursa Saham New York dan SEC yang mendorong lebih banyak kebebasan lembaga pengarah dan kepakaran kewangan yang lebih besar dalam jawatankuasa audit pasti mempercepatkan amalan yang lebih baik dan memberi jaminan kepada para pelabur.
Pada masa yang sama, industri kotej yang benar telah muncul di kalangan agensi penarafan dan perunding yang mengeluarkan penarafan tadbir urus korporat. Pelabur boleh beralih kepada Score Tadbir Urus Korporat Standard & Poor dan Kuasa Tadbir Urus Korporat Perkhidmatan Pemegang Saham Institusi. Kedua-dua mereka melaporkan dan menilai amalan tadbir urus syarikat awam. Di samping itu, Pusat Penyelidikan Tanggungjawab Pelabur, bersama dengan pengawas tadbir urus korporat seperti Perpustakaan dan Metrik Tadbir Korporat memberikan penarafan prestasi tadbir urus.

Walaupun cadangan dan sistem pengawalseliaan baru berharga kepada pelabur, mereka tidak menjamin syarikat-syarikat berjalan dengan lancar. Pelabur perlu menilai tadbir urus korporat untuk diri mereka sendiri. Berikut adalah senarai cepat isu utama untuk pelabur untuk mempertimbangkan apabila menganalisis tadbir urus korporat:

Akauntabiliti Lembaga

• - Lembaga pengarah (BOD) adalah hubungan antara pengurus dan pemegang saham. Justeru, Lembaga Pengarah berpotensi menjadi instrumen tadbir urus yang baik dan kekangan kepada pengurus atas. Pelabur perlu memeriksa pemfailan korporat untuk melihat siapa yang duduk di papan. Pastikan anda mencari syarikat dengan banyak pengarah bebas yang tidak mempunyai hubungan komersil dengan firma dan yang menunjukkan kesediaan objektif untuk mempertanyakan pilihan pengurusan. Seorang minoriti pengarah bebas menjadikannya sukar untuk beroperasi di luar bidang pengaruh pengurusan. Adakah pengarah memiliki saham dalam syarikat? Jika tidak, mereka mungkin mempunyai insentif yang kurang untuk memenuhi kepentingan terbaik para pemegang saham. Apakah rekod kehadiran pengarah dalam mesyuarat lembaga dan jawatankuasa? Akhirnya, apakah lembaga mematuhi satu set prinsip tadbir urus yang diterbitkan? Pendedahan dan Kawalan Kewangan
• - Pelabur harus menegaskan bahawa struktur korporat merangkumi jawatankuasa audit yang terdiri daripada pengarah bebas dengan pengalaman kewangan yang ketara. Sebaik-baiknya, jawatankuasa itu hendaklah mempunyai kuasa tunggal untuk mengupah dan memecat juruaudit syarikat dan meluluskan perkhidmatan bukan audit daripada juruaudit. Pernyataan pendapatan yang berterusan atau tindakan undang-undang mencabar ketepatan penyata kewangan memberikan isyarat jelas kepada para pelabur bahawa pendedahan dan kawalan kewangan tidak berfungsi dengan baik. Pampasan pengurusan tertinggi harus ditentukan oleh matlamat prestasi yang boleh diukur (pulangan pemegang saham, ROE, ROA, EPS growth), dan, jika mungkin, kadar pampasan harus ditetapkan oleh komite pampasan bebas dan didedahkan sepenuhnya. Hak Pemegang Saham
• - Berhati-hati dengan syarikat dengan stok dua kelas. Saham Kelas A dan B boleh meletakkan kekangan utama ke atas hak pemegang saham, yang membolehkan ahli dalam mengumpul majoriti kuasa dengan memiliki saham kelas B yang diundi dengan mengundi. Pengundian harus sentiasa rutin melalui mel, telefon dan Internet, dan para pemegang saham sepatutnya berhak untuk meluluskan transaksi utama, termasuk rancangan penggabungan, penstrukturan semula dan ekuiti berasaskan ekuiti. Pasaran untuk Kawalan
• - Kuasa pengurusan dapat dikuatkan oleh ketentuan pembelaan pengambilalihan yang kuat, seperti pil racun atau masalah pemeriksaan kosong yang diutamakan. Mekanisme ini melindungi terhadap pengambilalihan bermusuhan dan perubahan pengurusan berikutnya, tetapi pelabur harus merancangkan rencana racun-racun hanya apabila sepenuhnya mempercayai dan mendukung manajemen. Berhati-hati juga bahawa pengarah - terutamanya pengarah lembaga eksekutif - mempunyai kebiasaan memberikan pilihan saham yang murah hati kepada pengurus atas. Walaupun pilihan saham menawarkan pengurusan insentif untuk melaksanakan akaun opsyen saham yang terlalu banyak, mencetuskan kemungkinan pencairan nilai saham yang tidak dikehendaki. Lebih banyak pengurusan opsyen saham, semakin besar penurunan nilai saham akan apabila pilihan ini dilaksanakan.

  Oleh kerana kualiti tadbir urus korporat menentukan bagaimana sebuah syarikat memperuntukkan hak pemegang saham dan bertujuan untuk mengekalkan nilai saham, pelabur harus menganalisis dan menilai tadbir urus pelaburan semasa mereka dan berpotensi.