Semakin banyak individu hari ini mempunyai portfolio pelaburan peribadi. Walaupun kebanyakan orang bergantung kepada kemahiran dan pengetahuan pengurus aset atau penasihat kewangan, semakin ramai orang mengarahkan pelaburan mereka melalui broker dalam talian.

Persaingan dalam ruang broker dalam talian telah membawa kepada komisen yang lebih rendah, tetapi seringkali, kos perdagangan yang rendah ini mengorbankan alat penyelidikan dan analisis kualiti. Pelabur individu mungkin mendapati diri mereka mewujudkan portfolio pelaburan mereka sendiri dengan konsep miskin atau salah faham tentang pendedahan risiko mereka.

Apa Tepatnya Risiko dalam Portfolio?

Apabila membincangkan instrumen kewangan, risiko sering berpihak kepada ganjaran. Sebagai contoh, produk pelaburan yang konservatif tetapi selamat, seperti bon perbendaharaan atau CD bank, menawarkan pulangan yang dijangka rendah tetapi juga tidak mempunyai risiko kehilangan prinsipal.

Secara matematik, risiko aset adalah sisihan piawai pengagihan pulangan yang diharapkan. Semakin besar sisihan piawai pengedaran, perubahan harga yang lebih besar dapat dijangkakan, baik pada terbalik atau ke arah bawah. Teori portfolio moden (MPT) bertujuan untuk mengoptimumkan ciri-ciri pulangan risiko pelabur pelabur dengan memaksimumkan pulangan yang diharapkan untuk tahap risiko tertentu, atau secara alternatif, meminimumkan risiko portfolio yang diberikan pulangan yang diharapkan.

Penting untuk diperhatikan bahawa penggunaan sisihan piawai untuk mengukur risiko aset telah dikritik kerana banyak pulangan aset mungkin tidak dijelaskan oleh taburan normal. Sebenarnya, pulangan boleh menunjukkan kecenderungan negatif pada "ekor lemak," yang bermaksud peluang kehilangan besar boleh berlaku lebih kerap daripada pengagihan biasa yang akan diramalkan.

Dua Jenis Risiko: Sistematik dan tidak sistematik

Saham individu mempunyai dua kategori risiko utama: risiko yang tidak sistematik dan sistematik. Risiko yang tidak sistematik adalah khusus syarikat dan merupakan risiko harga syarikat tertentu dapat dipengaruhi oleh peristiwa termasuk tindakan undang-undang, peningkatan persaingan dalam sektor mereka, perubahan struktur dalam industri mereka, perubahan pengurusan atas (seperti keberangkatan seorang CEO), perubahan rasa pengguna, dan perubahan teknologi yang menjejaskan kos pengeluaran. Sebagai contoh, pendedahan kepada syarikat insurans selepas bencana alam yang besar boleh mahal secara khusus kerana syarikat-syarikat tersebut akan mengalami jumlah tuntutan yang sangat tinggi sekali sekaligus.

Risiko yang tidak sistematik boleh dikurangkan atau dihapuskan dengan membina portfolio yang mempunyai pelbagai kepelbagaian yang merangkumi beberapa stok yang berlainan dalam beberapa sektor yang berlainan. Sekiranya sektor insurans hanya satu sektor komponen portfolio yang lebih besar, impak kerugian syarikat atau kerugian khusus industri itu akan diredamkan.Indeks ekuiti luas seperti S & P 500 atau Russell 3000 adalah contoh portfolio yang mempunyai kepelbagaian yang sangat baik, dan pelabur individu dapat memperoleh pendedahan kepada mereka melalui SPY SPYSPDR S & P500 ETF Trust Units258. 85 + 0. 16% Dibuat dengan Highstock 4. 2. 6 dan IWV IWViSh Russl 3000153. 39 + 0. 19% Dibuat dengan Highstock 4. 2. 6 ETFs.

Portfolio ekuiti pelbagai yang telah mengurangkan atau menghapuskan risiko tidak sistematik dibiarkan dengan risiko sistematik. Risiko sistematik adalah risiko ekonomi asas yang wujud dalam sistem yang tidak boleh dipelbagai. Menurut teori kewangan, risiko sistematik adalah satu-satunya risiko yang mana para pelabur ekuiti diberi ganjaran. Sebagai contoh, indeks S & P 500 tidak mempunyai risiko yang tidak sistematik tetapi masih mempunyai pulangan yang diharapkan. Ukuran risiko sistematik untuk ekuiti ialah beta (β). Beta untuk S & P 500 adalah 1; stok dengan beta yang lebih besar daripada 1 mempunyai volatiliti harga yang dijangkakan lebih tinggi daripada portfolio pelbagai, manakala beta kurang daripada 1 mempunyai turun naik yang dijangka rendah. Model Penetapan Aset Modal yang biasa digunakan (CAPM) menggunakan konsep beta untuk memperoleh pulangan yang diharapkan untuk tahap risiko yang sistematik.

Mengurangkan Risiko Portfolio

Oleh kerana risiko sistematik tidak dapat dibatalkan oleh kepelbagaian dalam alam semesta saham, penyelesaiannya adalah untuk mempelbagaikan antara kelas aset. Teori portfolio moden menyatakan bahawa selagi korelasi pergerakan harga di antara dua aset kurang daripada +1, penambahan aset itu kepada portfolio boleh mengurangkan penurunan piawai, atau risiko, tanpa mengorbankan pulangan yang diharapkan. Dua aset yang berkorelasi kurang, semakin banyak faedah kepelbagaian merentas kelas aset.

Sebagai contoh, korelasi purata sejarah antara kepelbagaian U. S. ekuiti dan kepelbagaian U. S. bon telah berada di sekitar +0. 25, menyiratkan portfolio gabungan saham dan bon kurang berisiko daripada stok atau bon sahaja untuk tahap pulangan yang diharapkan. Pelabur juga boleh berusaha untuk menambah lebih banyak kelas aset untuk mempelbagaikan lebih lanjut, seperti kemasukan hartanah dan komoditi. Pelaburan alternatif seperti dana lindung nilai, ekuiti persendirian, dan niaga hadapan yang diurus juga pempelbagaian yang baik, namun banyak pelabur individu hanya mempunyai akses terhad kepada mereka.

Cara lain untuk mengurangkan risiko pergerakan harga yang merugikan adalah dengan menggunakan pengurusan pesanan dan dengan derivatif. Strategi pengurusan pesanan, seperti pesanan stop loss, dapat dicetuskan untuk menghindari kerugian yang berlebihan. Opsyen perlindungan boleh digunakan untuk kesan yang sama, walaupun pembelian pilihan menanggung kos premium. (Untuk lebih lanjut, lihat Insurans Saham: 3 Strategi untuk Hadkan Kerugian Saham .)

Bottom Line

Pelabur individu semakin banyak kerana akses ke pasaran kewangan telah menjadi lebih mudah dan lebih murah. Oleh kerana persaingan dari broker dalam talian mendorong kos perdagangan ke bawah (kepada sifar dalam kes RobinHood), keupayaan individu untuk mengakses penyelidikan, analisis, dan alat pendidikan juga berkurang kerana perkhidmatan bantuan ini mahal untuk diberikan.Akibatnya, ramai individu boleh membina portfolio yang tidak sesuai dan terdedah kepada terlalu banyak risiko.

Memahami bagaimana kepelbagaian dalam kelas aset dapat menghapuskan risiko yang tidak sistematik, dan bagaimana kepelbagaian antara kelas aset dapat berfungsi untuk mengurangkan risiko tanpa mempengaruhi pulangan yang dijangkakan adalah penting. Penggunaan alat seperti pengurusan pesanan dan derivatif juga boleh menghalang kerugian yang berlebihan daripada pergerakan harga yang buruk. (Lihat juga : RobinHood vs Scottrade: Apa Perbezaan Big .)