a:

Beberapa tanda aras utama yang mengesan sektor elektronik ialah nisbah buku-to-bil, nisbah aliran tunai kepada hutang, nisbah hutang kepada modal dan hutang bersih- Nisbah EBITDA. Sektor elektronik terdiri daripada syarikat yang menghasilkan peralatan elektronik untuk industri dan produk elektronik pengguna. Beberapa segmen penting dalam sektor ini termasuk peralatan telekomunikasi, komponen elektronik, elektronik perindustrian, elektronik pengguna dan semikonduktor. Semikonduktor adalah sebahagian besar dari sektor elektronik dan dianggap sebagai petunjuk utama bagi sektor teknologi.

Sepanjang abad yang lalu, sektor elektronik merupakan tempat margin keuntungan yang tinggi dan pertumbuhan eksplosif. Walau bagaimanapun, terdapat sedikit pertumbuhan organik yang tersisa untuk sektor ini. Sebaliknya, kebanyakan produk elektronik moden adalah pengganti untuk yang lama. Oleh itu, sektor ini lebih banyak kitaran selain daripada inovasi yang sesekali. Ini bermakna terdapat persaingan sengit dan margin yang rendah, dan keuntungan sektor ini lebih dipengaruhi oleh pertumbuhan ekonomi dan kitaran perniagaan daripada faktor lain.

Nisbah buku-bil-bil adalah nisbah antara bilangan pesanan yang diterima dengan bilangan pesanan yang dihantar. Ini adalah metrik yang berfungsi sebagai petunjuk utama nasib syarikat dalam sektor elektronik dan keseluruhan ekonomi. Diyakini nisbah ini menjangkakan titik-titik inflection dalam ekonomi, dan ia disaksikan secara rapi oleh para pedagang dan pelabur yang ingin memposisikan diri mereka untuk perkembangan ekonomi atau kelembapan.

Nisbah aliran tunai ke hutang lebih menunjukkan kesihatan sektor elektronik. Ia pada dasarnya menunjukkan sama ada syarikat mempunyai wang tunai yang mencukupi daripada operasi untuk menampung perbelanjaan kadar faedah tahunan mereka. Syarikat-syarikat di sektor elektronik mempunyai kos modal yang besar dan mengambil tahap hutang yang tinggi untuk terus berinovasi dari segi produk baru dan operasi yang lebih cekap. Ini perlu kerana persaingan. Walau bagaimanapun, ini menimbulkan masalah semasa kelembapan apabila syarikat-syarikat yang mengambil terlalu banyak hutang mendapati diri mereka secara agresif memotong kos atau kadang-kadang memfailkan kebankrapan jika keadaan miskin berterusan.

Begitu juga, nisbah hutang kepada modal mengukur leverage syarikat. Leverage adalah pedang bermata dua; semasa tempoh pengembangan, ia meningkatkan pulangan. Walau bagaimanapun, semasa kemelesetan, ia menjadikan syarikat-syarikat terdedah. Nisbah hutang kepada modal dikira dengan membahagikan jumlah liabiliti syarikat dengan jumlah modalnya. Semakin tinggi nisbah, semakin berisiko syarikat. Bagi sektor ini, peningkatan leverage menunjukkan syarikat mengambil terlalu banyak hutang, dan ia digunakan sebagai isyarat kontrarian untuk mengambil keuntungan.

Nisbah hutang kepada EBITDA bersih adalah satu lagi perspektif mengenai struktur modal firma. Ia dikira dengan membahagikan beban hutang keseluruhan syarikat dengan pendapatan sebelum faedah, cukai dan susutnilai. Dengan mengandaikan hutang tetap berterusan, angka ini mendedahkan berapa lama diperlukan bagi syarikat membayar balik hutangnya. Ini adalah cara lain untuk mengukur keupayaan syarikat untuk menahan tempoh penguncupan ekonomi dan boleh digunakan untuk mengenal pasti calon yang pendek apabila keadaan perniagaan dijangka merosot.